O muzyce, poezji, kryminale i innych dyrdymałach

12 lutego w sępoleńskiej bibliotece mieliśmy możliwość poznania poetycko-prozaicznego duetu (Świetlicki kontra Czubaj).

Marcin Świetlicki – krakowski poeta, pisarz i frontman zespołów Świetliki oraz Zgniłość, wraz z kolegą po fachu – nagradzanym autorem poczytnych kryminałów Mariuszem Czubajem – byli gośćmi nietypowego, literacko-muzycznego spotkania autorskiego.

Pierwszy z nich prowadzi niespieszne, proste i zwykłe życie w Krakowie, spacerując z psem i spotykając się ze znajomymi. Drugi – obserwuje i wsłuchuje się w ludzi, traktując ich jako inspirację do swych powieści. Zdarza się, że takie nic nie znaczące zaobserwowane sceny stają się doskonałym tłem dla fabuły powieści.

Jeden pisze wiersze od niechcenia, drugi –uważa, że od talentu ważniejsza jest ciężka praca. Rozmowa była jak spotkanie z dobrymi, dawno niewidzianymi przyjaciółmi.

Nasi goście opowiadali o swojej twórczości, projektach muzycznych, inspiracjach i życiu. Rozmowa toczyła się własnym rytmem, bez narzucania niepotrzebnych ram. Były też muzyczno-poetyckie przerywniki. Mariusz Czubaj grał na saksofonie, a Marcin Świetlicki melorecytował swoje wiersze.

 

Marcin Świetlicki to jeden z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych, wokalista, powieściopisarz. Autor 14 książek poetyckich oraz trylogii kryminalnej. Laureat licznych nagród literackich (m.in. Nagrody Kościelskich, Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Wielkiego Kalibru). Założyciel zespołu Świetliki, występuje również z formacją Zgniłość.

Mariusz Czubaj to antropolog kultury, pisarz. Dwukrotny laureat Nagrody Wielkiego Kalibru dla najlepszej powieści kryminalnej i sensacyjnej – za książki „21:37” (2009) i „R.I.P.” (2017). Gra na saksofonie altowym z zespołem muzycznym Zgniłość. Profesor antropologii kultury w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.

Więcej aktualności